Tlenoterapia

Kiedy samolot wylądował na płycie amerykańskiego lotniska, moje obolałe 14 godzinną podróżą ciało, wołało o sen. Był środek nocy więc z ograniczoną świadomością, za to obwieszana torbami i torebkami jak choinka na święta, zapakowałam się do auta na kolejne dwie godziny podróży. Już w trakcie jazdy coś ewidentnie mi przeszkadzało i nie był to bynajmniej mój nieświeży podkoszulek. Gdzieś po głowie krążyła mi niepokojąca  myśl, ale uśpiony umysł pracował jeszcze wolniej niż normalnie. Sprawa rozwiązała się w ciągu kilku następnych dni, gdy po zasłużonym odpoczynku wyszłam podziwiać piękno amerykańskiej ziemi… i nieba. Nagle odkryłam, że niebo można zobaczyć zimą! Niebieskie. Bez chmur. Uderzyło to we mnie jak grom z czystego nieba!

Gdzie jest SMOG?! 

Nadmiar tlenu  sprawił, że mój mózg czuł się niekomfortowo i nieśmiało dopominał się o swoją codzienną dawkę pyłu PM 10 i choć odrobinkę benzenu. Amerykańskie prowincje nie mają smogu? To co ja zrobię z wielką walizką lekarstw na kaszel, oczyszczaczem powietrza i masek anty smogowych, które wiozłam z Polski i pilnowałam jak skarbu? Niebo czyste, dużo tlenu… nie wiem jak długo wytrzymam taką tlenoterapie. W celu uzupełnienia zanieczyszczeń w płucach muszę chyba urlop spędzać w większej aglomeracji.